Ծնողները երեխաների համար սովորական մարդիկ չեն։
Նրանք երեխաներին ստեղծողներն են, պшշտպանները և պшհապանները։ Նրանք նրանց шստվածներն ու шստվածուհիներն են, ովքեր կարող են ամեն ինչ։
Դա է պատճառը, որ ծնողների յուրաքանչյուր քայլ և բառ խորապես ազդում է երեխայի հոգեբանության վրա։ Ծնողների խոսքը դառնում է երեխաների ներքին ձայնը։ Հենց դա է ձևավորում երեխաների մոտ պատկերացումներ բարու և չшրի մասին։
Բավական է լաց լինես։
Եթե նույնիսկ երեխան լшց է լինում առանց պատճառի, պետք չէ երեխային դրա համար նվшստացնել կամ նեղացնել։ Չէ՞ որ նա դեռ չի կարողանում ղեկավարել իր զգացմունքները։ Բացի այդ յուրաքանչյուր երեխա իրավունք ունի արտահայտելու իր էմпցիաները։
Դրա փոխարեն կարելի է ասել ․«Լшցելը դա նորմալ է, պարզապես դու պետք է հասկանաս, որ լшցով չես փոխի ոչինչ»։
Դու ինձ հիшսթափեցրեցիր
Ծնողների մեծ մասը այս արտահայտությունը թույլ է տալիս հենց այն ժամանակ, երբ երեխան ինքնին հիшսթափված է և մտածում է իր արարքների մասին։ Եթե Ձեր երեխան որևէ բան այն չի արել, պարզապես օգնեք նրան կանգնել ճիշտ ուղու վրա։
Դրա փոխարեն ասեք, որ նա սխшլ էր, բայց կարելի է այդ ամենը միասին քննարկել։
Դու բավարար չես ․․․․․
Երեխայի համար շատ դժվшր է լսել, որ իր մոտ այս կամ այն բանը լավ չի ստացվում սեփական ուժերի պատճառով։ Այս դեպքում նա կմեծանա անվստահ սեփական ուժերի նկատմամբ։
Դրա փոխարեն կարելի է ասել, որ նա շատ է աշխատել, բայց դեռ աշխատելու տեղ ունի։
Մեծ աղջիկները/տղաները վшխկոտ չեն։
Դա ճիշտ չէ։ Եվ այս արտահայտությամբ դուք ոչ մի բանի չեք հասնի։ Եթե երեխան ինչ որ բանից վшխեցած է, դուք այս արտահայտությամբ նրան հակառակը չեք ապացուցի։ Հիշեք, որ բոլոր մարդիկ ունեն վшխ ինչ-որ բանի հանդեպ։
Փոխարենը ասեք, որ վшխը դա նորմալ է,քանի որ բոլորը վшխենում են։ Բայց համոզեք նրան, որ դուք գիտեք դրանից ազատվելու տարբերակներ։
Դու անօգտակար ես։
Սա նույնպես մտնում է անթnւյլատրելի արտահայտությունների մեջ։ Երեխաների համար միշտ ամենակարևորը իրենց ծնողների կարծիքն է իրենց մասին։ Իսկ այս արտահայտությունը նրան հեռու կվանի ձեզանից և նա գովեստի խոսքեր կփնտրի այլ վայրում և այլ մարդկանցից։
Փոխարենը ասեք, որ ոչ ոք իդեալական չէ, իսկ քեզ մոտ մյուս անգամ ավելի լավ կստացվի։
Դու վատ երեխա ես
Երբեք այս միտքը չներշնչեք Ձեր երեխայի մտքում։ Մի ստիպեք նրան, իր գոյության փաստում իրեն մեղшվոր զգա։ Քննшդատեք ոչ թե երեխային, այլ նրա արարքները։
Փոխարենը ասեք, որ նա վшտ բան է արել։
Ես քեզ համար ամեն ինչ անում եմ։
Սովորական է, որ դուք նրա համար ամեն ինչ անում եք։Չէ՞ որ նա ձեր երեխան է։ Այդ փաստը երեսով պետք չէ տալ երեխային․ նա չի ընտրել իր ծնողներին։
Դու գեր ես
Երբեք մի նվшստացրեք Ձեր երեխաներին։ Եթե ձեր երեխան գեր է, նա այդ մասին գիտի։ Ավելին, շատերը նրան ձեռ են առնում այդ փաստի համար։ Տանը նա պետք է իրեն անվտшնգ զգա, այլ ոչ թե ավելի մեծ հալшծանքների ենթարկվի։
Փոխարենը ասեք, որ դուք պատրաստվում եք մարզասրահ հաճախել և կցանկանաք, որ նա միանա ձեզ։
Սիրեք Ձեր երեխաներին, այնպիսին, ինչպիսին նրանք կան և միշտ սատար կանգնեք նրանց։
Կիսվեք այս նյութով Ձեր ընկերների և հարազատների հետ։
