Ուրիշի բացասականությունը մնում է ուրիշինը, քանի դեռ մենք ինքներս չենք որոշել ընդունել այն
Մի մարդ սկսեց հրապարակավ վիրավորել Օմար Խայամին.
-Դու աթեիստ ես։ Դու հարբեցող ես։ Գրեթե գող! Ի պատասխան Խայամը միայն ժպտաց.
Նոր մետաքսե տաբատ հագած մի պարոն, որը դիտում էր այս տեսարանը, հարցրեց Խայամին.
-Ինչպե՞ս կարող ես հանդուրժել նման վիրավորանքները։ Մի՞թե չես վիրավորվում։
Խայամը նորից ժպտաց։ Եվ ասաց.
-Արի ինձ հետ։
Պարոնը նրա հետևից մտավ փոշոտ խորդանոց։ Խայամը վառեց ջահը և սկսեց փորփրել արկղը, որի մեջ նա գտավ միանգամայն անպետք, ծակծկված խալաթ: Նա նետեց այն պարոնին և ասաց.
— Փորձիր, քեզ կսազի:
Տղամարդը բռնեց խալաթը, զննեց ու վրդովվեց.
-Ինչի՞ս են պետք այս կեղտոտ ցնցոտիները։ Ես պարկեշտ հագնված եմ, բայց դու պետք է որ խենթ լինես,- և հետ շպրտեց խալաթը։
-Տեսնում ես,- ասաց Խայամը,- դու չես ուզում լաթեր փորձել: Նույն կերպ ես չփորձեցի այդ կեղտոտ խոսքերը, որոնք ինձ վրա էին նետում։
Պետք է սիրել շրջապատում ամեն ինչ, ուշադրություն չդարձնել բացասականին։ Երջանիկ լինել նշանակում է խելացի լինել։
