Ես առաջին անգամ ամուսնացա երբ 44 տարեկան էի․ Մտածում էի կատարյալ երջանիկ ընտանիք ունեմ, մինչ նրա աղջկա գալը․․․
Իմ վիճակը բավական բարդ է: Ես ինձ ծեր չեմ համարում, բայց տարիքն արդեն իրենն ասում է: Երեխաներ չկան, և հիմա ես նույնիսկ չեմ էլ ուզում:Այժմ ես ամուսնացած եմ,և սա իմ առաջին ամուսնությունն է:Մենք ամուսնացանք մի քան տարի առաջ, հանդիպումից գրեթե անմիջապես հետո: Ամուսինս՝ Նիկոլայը, արդեն երկու անգամ ամուսնացած է եղել, ես նրա երրորդ կինն եմ:
Միասին ապրեցինք 8 երկար տարիներ: Սկզբում շատ լավ էր: Սեր, կիրք, ճանապարհորդություն:Մենք պայմանավորվեցինք չօրինականացնել մեր հարաբերությունները, ինչներիս էր պետք այդ կնիքը մեր անձնագրերում: Փաստորեն, ամեն ինչ որոշ չափով ավելի բարդ ստացվեց:Ամուսինս շատ լավ մարդ էր: Ինձանից մի փոքր մեծ էր, բայց նա իրեն լավ էր զգում:
Անկեղծ ասած, ես հիմա սկսեցի հասկանալ այն երիտասարդներին, ովքեր վազում են տարեց տղամարդկանց հետևից: Նրանք այլևս չեն վազում ամեն պատահածի հետևից, կարող ես խոսել նրանց հետ ցանկացած թեմայի շուրջ:Թեև Նիկոլայը մեկից ավելի անգամ էր ամուսնացել, բայց նա երբեք հարուստ չի եղել:
Նա ուներ մեկ սենյականոց բնակարան, իսկ մեքենան արդեն հին էր: Ես և նա վաճառեցինք մեր փոքրիկ բնակարանները և գնեցինք համեմատաբար ավելի մեծը։Բայց իմ հանգիստ կյանքը երկար չտևեց:Փաստն այն է,որ մի երեկո նրա դուստրը զանգահարեց ամուսնուս: Չգիտեմ, թե ինչ էր պետք նրան,բայց նրանք մեկուկես ժամ զրուցեցին:Հետո ես իմացա, որ նա ամուսնուս երկրորդ ամուսնությունից եղած դուստրն է: Շատ հանդուգն էակ:
Դիաննան 30 տարեկան է: Երեխա ունի, իսկ ամուսին՝ ոչ: Ինչը հիմա ինձ չի զարմացնում: Եվ այն բանից հետո, երբ նա պարզեց, որ իր հայրն ապրում է մեկ այլ կնոջ հետ, այնել երեք սենյականոց բնակարանում, Դիաննան սկսեց հետաքրքրվել իր ծնողով: Իսկ ավելի ուշ եկավ մեզ այցելության:
Այդ օրը ես նորից ինձ շատ անտեսված զգացի: Ամուսինս, անշուշտ, պտտվում էր իր դստեր շուրջը, գնեց ամեն տեսակ բարիքներ, նույնիսկ փոքրիկ նվեր: Իսկ ինձ վրա ոչ ոք ուշադրություն չդարձրեց: Միայն «խորթ դուստրը» երբեմն տհաճ հայացքով ինձ էր նայում:
Իսկ վերջում նույնիսկ հրաժեշտ չտվեց:Դա տհաճ էր, բայց ես ոչինչ չասացի: Հետո շաբաթը հանգիստ անցավ, առանց ավելորդ սթրեսի, ամեն ինչ շարունակվեց սովորական ռեժիմով: Բայց վերջերս նա կրկին կապ հաստատեց Նիկոլայի հետ: Պարզվում է, որ նա հոգնել է: Շատ դժվար է աշխատել, երբ տանը կա երեխա: Իսկ բնակարանի վարձը չի հասցնում տալ:
Բայց եթե սիրելի հայրիկը թույլ տա նրանց ապրել իր տանը, ապա ամեն ինչ, անշուշտ, լավ կլինի: Այդ ժամանակվանից ես ու ամուսինս լարված հարաբերությունների մեջ ենք: Նա սիրում է իր դստերը և հիմա նաև շփվում է նախկին կնոջ հետ:Նա ասում է Դիաննան կօգնի տնային աշխատանքներում, իսկ մենք կխնամենք երեխային, իսկ հետո այդ հսկայական բնակարանն այդքան էլ դատարկ չի թվա:
Դատարկ, այո: Նա իրեն հարմարավետ էր զգում մեկ սենյականոց բնակարանում, ինչը նշանակում էր, որ այժմ այս մեկը դատարկ է:
Բնականաբար,ես համաձայն չեմ և չեմ էլ պատրաստվում հանձնվել:Բայց ամեն օր ավելի շատ եմ համոզվում, որ Դիաննան հասնում է իր ուզածին: Հայրը ուժեղ է, բայց տարիքի հետ չես վիճի:Ի՞նչ անել այդ դեպքում: Երբեք չէի մտածի, որ խնդիրներ կունենամ ամուսնուս երեխաների հետ:
Նրա հետ բնակարան կիսելն իսկական աղետ կլինի: Ես կկորցնեմ իմ սիրելի ամուսնուն և կրկին միայնակ կմնամ չորս պատերի ներսում: Ես համաձայն չեմ Դիաննայի հետ. Նա արդեն ուղղակիորեն զգում է, թե ինչպես է ապրելու այստեղ: Ես նույնիսկ մտածում եմ, որ արժե հղիանալ Կոլյայից: Չգիտեմ, թե ինչ պետք է անեմ այս դժվարին իրավիճակում:
Կարդացեք նաև՝
Ամուսնալուծված կնոջ օրագիրը. ինչպես եմ ես հաղթահարում սեռական ու հոգեկան ապրումները
